ďťż

But I still search for Your sweet lips...

„Zbłąkane serce” Stefanii Jagielnickiej – Kamienieckiej to powieść stawiająca intrygujące pytanie: co jest potężniejsze – namiętność człowieka do człowieka czy człowieka do kultury? Nietypowa, lecz silnie wpisana w treść współczesnej cywilizacji kwestia, rozpatrywana jest przez autorkę przez pryzmat losów Lidii i pojawiających się w jej życiu mężczyzn. Zarówno kobieta, jak i jej mężowie oraz kochankowie są rozdarci pragnieniem osiągnięcia niemożliwego. Czym jest to niemożliwe? Tytułowe zbłąkanie nie dotyczy wyłącznie poszukiwania tego właściwego mężczyzny. W gruncie rzeczy, to zagubienie na poziomie egzystencjalnym, to opowieść ludzi, którzy z całych sił pragną odkryć kim tak naprawdę są i dowiedzieć się czy to, skąd pochodzą, musi stanowić o tym, kim się czują. Lektura wprowadza bowiem w świat nie tylko potężnego zmysłowego napięcia warunkującego życie bohaterów, ale ukazuje przestrzeń niemalże namacalnej siły, jaką jest potrzeba odnalezienia – a raczej – skonstruowania siebie. Czy jednak tożsamość jest czymś wybieralnym? Czy może jednak nie da się zmienić imienia glinie, z której nas ulepiono? Pisarka zmusza więc do zastanowienia się nad sensem ludzkiego pędu, skutecznością i konsekwencjami pewnych wewnętrznych dążeń: bo czy da się na siłę zostać Polakiem? Co przyniesie ubieranie się we Francję? Co oznacza powrót do korzeni? I wreszcie, pytanie najważniejsze, na które czytelnik zarówno na płaszczyźnie poszukiwania miłosnego szczęścia, jak i drogi do tożsamości, sam musi znaleźć odpowiedź: czy otrzymanie tego, do czego się tęskni zawsze jest tym, czego się potrzebuje?

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • natalia97.keep.pl
  •